światosław / tales from the world

Posts tagged:

global

Carcass / Trup

March 15th, 2012

 

 

 

Meat in so called developing countries has a face. The animal, not a product, is with you all the way, from crowded truck to a plate of raw flesh. It is eyes and limbs, not a smiling cartoon label of self righteous system which breeds cows for its milk, caged chicken for spicy wings, Negroes for its cocoa and football and Chinese for sneakers. Always somewhere else.

***

Mięso w tak zwanych krajach rozwijających się ma twarz. To zwierzę, nie produkt widzisz od początku do jego końca, od zatłoczonej ciężarówki po talerz surowego mięsa. To oczy i kończyny, nie uśmiechnięte zwierzaczki z kreskówek na opakowaniu dumnego z siebie systemu, który swe krowy produkuje tam gdzie ich nie widać, hodując na mleko, ściśnięte w klatkach kurczaki na pikantne skrzydełka, Murzynów na kakao i piłkę nożną, Chińczyków dla trampek. Zawsze gdzieś indziej.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kif—Prologue And Compendium Of Terms
Paul Bowles

 

( very bright observations written many years ago, however, there are causes of optimism in the global consciousness of today  /  trafne obserwacje sprzed wielu lat, dzień obecny przynosi jednak pewne nadzieje co do zmian w świadomości na świecie )

 

One of the great phenomena of the century is the unquestioning worldwide acceptance of 
the accessories of Judaeo-Christian civilization, regardless of whether or not these trappings
 have any relevance to the peoples adopting them. The United Nations, like a philanthropical
 society devoted to reclaiming and educating young delinquents, points the way grandly for
the little nations just recruited, assuring them that they too one day may be important and
 respected members of world society. Political schisma do not really exist. Whether the new 
ones study Marx or Jefferson, the destructive impact on the original culture is identical. It 
would seem that the important task is to get them into the parade, now that they have
 been convinced that there is only the one direction in which they can go. Once they are 
marching too, they will appreciate more fully how far ahead of them we are. These are faits
 accomplis; in the future it will be fascinating to watch the annihilation of the entire structure 
of Judaeo-Christian culture by these ‘underprivileged’ groups which, having had only the
most superficial contacts with that culture, nevertheless will have learned enough thereby to
 do a thorough job of destroying it.

 

***

 

Jedno z wielkich zjawisk jakie miały miejsce w minionym juz wieku to w zasadzie niekwestionowana akceptacja akcesoriów judeochrześcijańskiej cywilizacji, niezależnie od tego czy te atrybuty miały jakąkolwiek przydatność dla ludów jakie je zaadoptowały.  Narody Zjednoczone, jak stowarzyszenie dobroczynne zaangażowane w odzyskiwanie dla społeczeństwa i polerowanie młodych rozrabiaków wskazują wspaniałą drogę wszystkim nowo zwerbowanym małym narodom, zapewniając że pewnego dnia i one będą ważnymi i szanowanymi członkami światowej społeczności. Polityczna schizma w zasadzie tu nie istnieje. Czy nowo przyjęci członkowie zajmują się studiowaniem Marksa czy też Jeffersona, destrukcyjny wpływ na ich własną kulturę jest identyczny. Wydaje się że najważniejsze zadanie to zapędzenie ich na paradę – czy może wyścig, kiedy juz zostali przekonani że jest tylko jeden kierunek w którym można iść. Kiedy już zaczną maszerować, zrozumieją jak daleko przed nimi na czele pochodu jesteśmy my. To już w zasadzie fakty dokonane, w przeszłości czeka nas fascynujący spektakl destrukcji całej struktury tejże judeochrześcijańskiej kultury przez owe zacofane grupy, które wprawdzie miały możliwość bardzo powierzchownego kontaktu z tą kulturą, ale wystarczającą aby dokonać dokładnego dzieła jej demontażu.

 

 

 

 

If you are going to sit at table with the grown-ups, you have to be willing to give up certain childish habits that the grown-ups don’t like: cannibalism, magic, and all the other facets of ‘irrational’ religious observances. You must eat, drink, relax and make love the way the grown-ups do, otherwise your heart won’t really be in it; you won’t truly be disciplining yourself to become like them.

One of the first things you must accept when you join the grown-ups’ club is the fact that the Judaeo-Christians approve of only one out of all the substances capable of effecting a quick psychic change in the human organism—and that one is alcohol. The liquid is sacred in the ceremonies of both branches of the Judaeo – Christian religion. Therefore all other such substances are taboo. But since you are forsaking your own culture in any case, you won’t mind giving up the traditional prescriptions for relaxation it provided for you; enthusiastically you will accept alcohol along with democratic (or communist) ideology and the gadgets that go with it, since the sooner you learn to use these things, the sooner you can expect to be patted on the head, granted special privileges, and told that you are growing up—fulfilling your destiny, I think they sometimes call it. This news, presumably, you find particularly exciting.

 

 

***

 

Jeżeli masz usiąść przy stole z dorosłymi musisz pozbyc się pewnych dziecięcych zachowań których dorośli nie lubią : kanibalizmu, magii i innych “nieracjonalnych” religijnych zachowań. Masz jeść, pić, relaksować się i kochać tak jak robią to dorośli, inaczej nigdy nie będziesz z nimi całym sercem, nie będziesz dostatecznie zdyscyplinowany aby być taki jak oni.

Jedną z pierwszych rzeczy jakie musisz zaakceptować kiedy dołączasz do klubu dorosłych jest fakt że ludzie judeo-chrześcijańskiego świata akceptują tylko jedną ze wszystkich substancji zdolnych do wywołania szybkiej psychicznej zmiany w ludzkim organizmie, i jest to alkohol. Ten płyn jest święty w ceremoniach obu odłamów ich tradycji religijnej. Wszystkie inne substancje zatem stanowią tabu. Ale skoro i tak rezygnujesz ze swojej kultury, nie będzie ci robiło różnicy zrezygnowanie z tradycyjnych sposobów na relaks jakie ta kultura ci oferowała, entuzjastycznie zaakceptujesz alkohol w pakiecie z demokratyczną ( czy też komunistyczną ) ideologią i wszelakimi gadżetami jakie one mają. Im szybciej nauczysz się ich używać, tym prędzej możesz spodziewać się dobrotliwego pogłaskania po główce, przyznania szczególnych przywilejów i usłyszysz że dorastasz – wypełniasz swoje przeznaczenie, tak to chyba nazywają. Te wiadomości , zapewne, wydadzą ci się szczególnie ekscytujące.

 

 

And so the last strongholds fashioned around the use of substances other than alcohol are being flushed out, to make everything clean and in readiness for the great alcoholic future. In Africa particularly, the dagga, the ganja, the bangui, the kif, as well as the dawamesk, the sammit, the majoun and the hashish, are all on their way to the bonfires of progressivism. They just don’t go with pretending to be European. The young fanatics of the four corners of the continent are furiously aware of that. They are, incidentally, also aware that a population of satisfied smokers or eaters offers no foothold to an ambitious demagogue. The crowd pleasantly heated by alcohol behaves in a classical and foreseeable fashion, but you can’t even get together a crowd of smokers: each man is alone and happy to stay that way. ( Then, too, there is the fact to be considered that once one gets power, one can regulate the revenue on alcohol, and sit back to count one’s take. The other substances don’t lend themselves so easily to efficient governmental racketeering.)

 

***

 

Tak też ostatnie twierdze oporu użytkowników innych substancji niż alkohol zostają powalone, wszystko jest już w pełnej gotowości na wspaniałą alkoholową przyszłość. W Afryce dagga, ganja, bangui, kif, dawamesk, sammit, madżun, haszysz, wszystkie są już w drodze do zniszczenia w ogniskach postępu. Po prostu nie pasują do bycia Europejczykiem. Młodzi fanatycy z czterech stron kontynentu mają tego wściekłą świadomość. Wiedzą też zresztą że populacja zadowolonych palaczy czy zjadaczy konopii nie daje specjalnego pola do popisu ambitnym demagogom. Masa przyjemnie podgrzana alkoholem zachowuje się w klasyczny i przewidywalny sposób, ale grupy palaczy nie da się nawet zebrać do kupy – każdy z osobna jest zadowolony, jest mu dobrze ze samym sobą i chce w tym zadowoleniu pozostać. ( Inną kwestią ważną dla tych co dopchali się do władzy jest też to iż można dochód z produkcji alkoholu łatwo kontrolować i siedzieć wygodnie zliczając zyski. Inne substancje nie dają się tak łatwo wykorzystać rządowym gangsterom )

 

 

Cannabis, the only serious worldwide rival to alcohol, reckoned in millions of users, is always described in alcoholic countries as a ‘social menace’. And the grown-ups mean just that. They don’t infer that it’s detrimental to the health or welfare of the individual who uses it, since for them the individual separated from his social context is an irregularity to be remedied, in any case. No, they mean that the user of cannabis is all too likely to see the truth where it exists, and to fail to see it where it does not. Obviously few things are potentially more dangerous to those interested in prolonging the status quo of organized society. If people refuse to play the game of society at all, of what use are they? How can they be enticed or threatened, save , by the ultimately unsatisfactory device of brute force?
No, no, there are no two ways about it: society has got to go on being played (and quietly directed); alcohol is the only safe substance to allow human beings, and everything else must go.

 

***

 

Konopie, jedyny poważny konkurent alkoholu na światowej arenie zmieniaczy świadomości, którego użytkownicy liczeni są w milionach, zawsze opisywane są w alkoholowych kulturach jako “społeczne zagrożenie”. I dorośli mają dokładnie to na myśli. Nie dowodzą, że są one szkodliwe dla zdrowia czy dobrobytu jednostki, skoro dla nich  i tak jednostka wyrwana ze społecznego kontekstu to nieregularność jaką trzeba naprawić. Nie, chodzi im o to że użytkownik konopi z dużym prawdopodobieństwem ujrzy prawdę tam gdzie ona istnieje, a nie zobaczy jej tam gdzie jej nie ma. Oczywiste jest to że niewiele rzeczy może być bardziej niebezpiecznych dla tych którzy zainteresowani są przedłużaniem status quo zorganizowanego społeczeństwa. Jeżeli ludzie odmawiają społecznych gierek, do czego w zasadzie się przydadzą? Jak można ich kusić albo im grozić, poza ewentualnym i nie do końca skutecznym użyciem brutalnej siły? Nie, nie ma innej drogi, trzeba dalej móc grać społeczeństwem i po cichu nim kierować, alkohol jest jedyną bezpieczną substancją na jaką ludziom można pozwolić, inne muszą zniknąć.

 

 

(…)

 

 

Night on earth

March 7th, 2012

 

 

Khartoum, Sudan.

 

Kostrzyn, Poland.

 

Kidal, Mali

 

Dire, Ethiopia

 

Carpathian mountains, Ukraine

 

Tassili, Algeria.

 

Jodhpur, India

 

Port Au Prince, Haiti

 

Rangoon, Burma.

 

Addis Abeba, Ethiopia

 

Calcutta, India

 

Paramaribo, Surinam

 

 

 

 

 

Impressions about material side of religion / Religia w materialnym świecie.

 

 

How diverse can Sufi practice be. Rooted in local traditions, in natural religions, in need of trance, in shamanism, related to Islam, sometimes conservative, sometimes liberal, wild or calm, adoring the female principle or suppresing it…Here I post four examples…Two of them, so close geographically to each other, Alevi from Istanbul and Qadiri from Iraq, but they feel so different. Male dominated, wild trance to hypnotic drum beat in the Thursday night zikr ceremony performed by Qadiris of Erbil, and elegant, balanced practice for sema dance around pillar representing Tree of Life, ancient Turkish tradition cherished by city girls of Istanbul…Scene from hadra trance during Berber moussem in northern Morocco also belongs to shamanic tradition and old fertility rites that put female spirit high, these are lovers of Aisha, who as a demon in Muslim mythology represents something much older…When Qadiris of Iraq saw print of that photo included here, they didn’t even try to hide their disgust, a woman dancing ! Finally, Ethiopia, Oromo beliefs, cult of Gods of sky , natural African religion preserved in disguise of worship of medieval Muslim saint, Sheikh Hussein. Here too women position is far away from semitic patriarchal system of the Middle Eastern origin…

 

Od kilku lat fotografuję sufizm, mistyczny nurt islamu. Im dalej w las tym gęstszy się on wydaje, tym bardziej złożony, zróżnicowany.  Otwierają się kolejne drzwi, pojawiają kolejne pytania. Pytania o płynne przejście miedzy religiami, bo jeżeli tak różne praktyki i zwyczaje odwołują się do jednej religijnej tradycji, to dlaczego by granica miedzy innymi religiami miałaby być bardziej ostra, dlaczego nie czytać świec rozświetlających prawosławną cerkiew jako ciągłość od wschodnich kultów ognia, indoeuropejskich wierzeń po dziś dzień oczywistych na przykład w zoroastryzmie czy hinduizmie. Sam sufizm tak wiele czerpie z chrześcijańskich, żydowskich, buddyjskich i wielu innych tradycji, a one z niego, wszystko jest płynne, wszystko jest połączone, pojawia się niejasne uczucie, intuicja żywiona migawkami z różnych stron świata po jakich mam okazje skakać.

Sufizm jest zwykle silnie zakorzeniony w lokalnej kulturze, naturalnych, pierwotnych religiach, potrzebie transu, potrzebie wsparcia przez świętego patrona, w szamanizmie. Czasem bliski konserwatywnej wersji islamu, czasem bardzo liberalny, dziki lub spokojny, wielbiący żeński pierwiastek albo spychający go w cień. Poniżej cztery przyklady…

Dwa z nich,  tak bliskie geograficznie a jednoczenie radykalnie różne, Alewici ze Stambułu i Qadiri z Iraku. Ci ostatni zdecydowanie tylko dla chłopców, nie widać żadnych kobiet podczas ich dzikich rytuałów, niemalże transowego pogowania w rytmie wielkich bębnów w czwartkową noc w teqe gdzieś na przedmieściach Erbil. Z kolei dziewczyny Alewi ćwiczące swoj elegancki , harmonijny taniec sema wokół symbolicznego drzewa życia w Sahkulu Sultan Dergah w Stambule  pielegnują stare zwyczaje tureckich nomadów przynależące do duzo szerszej, globalnej tradycji szamanskiego postrzegania swiata. Podobnie zresztą zdjęcie kobiety w transie podczas berberyjskiego święta w połnocnym Maroku mowi o czymś więcej niż o islamie, to praktyka która kryje w sobie dawne kulty plodności, szacunek dla roli kobiety typowy dla pre-islamskiej północnej Afryki, obecny dzisiaj wsrod wyznawcow Aishy, żeńskiego ducha, coś co chlopakom z Iraku wydało się strasznie szokujące kiedy pokazałem im odbitkę, kobieta w transie…nie, to sie naszemu Bogu nie spodoba. Na końcu Etiopia, afrykańskie kulty natury, tradycje Oromo ukryte w przebraniu islamskim, tutaj wsrod wyznawcow średniowiecznego muzułmańskiego świętego, szejka Husseina, pozycja kobiet jest zupełnie inna niż w semickim patriarchalnym systemie z Bliskiego Wschodu…

 

Thursday at Qadiri tekke in Erbil // Czwartek, ceremonia Qadiri. Erbil w irackim Kurdystanie.

 

Sahkulu Sultan Dergah, Istanbul. Sunday cema practice. // Niedzielna ceremonia Alewitów. Stambuł, Turcja.

 

Head of the dargah below portrait of Ataturk who banned Sufi practice in Turkey, but in the same time stopped persecutions from Islamists that Alevis suffered for centuries. // Dede, szef lokalnej dargi Alewi w swym biurze pod portretem Ataturka, który zakazał wprawdzie rytuałów sufi, zamknął “klasztory”, ale jednoczesnie ukrócił aktywność islamistów, od wieków prześladujących nieortodoksyjne odłamy swej religii.

 

In a society where women walk with their hair covered, with their eyes down, listening to men and obeying ( at least in public ), hadra trance represents some sort of a safety valve. One could argue this is equally true for men, who are also bound in so many ways by requirements of tradition and religion. But all arguments stop when faced with the sight of the actual event. It is very intimate situation, controversial perhaps. In a matter of minutes, sometimes seconds, calm and quiet woman or girl erupts in a frenzy when everything is possible. Often she needs to be tied down, or at least held by her arms by relatives, as she may do some harm to herself when in trance. It seems like all the pain of the world, all the troubles, all mental poisoning, repression, accumulated complaints, fears, boiling female energy, all this erupts and she seems to be possessed. But the function of hadra is healing, it is supposed to put together pieces of broken soul. It is healing by contact with divine, direct experience and not some dusty spiritual medicine prescribed by the men of  religious law and order.

W społeczeństwie w którym kobiety z zakrytymi chustą głowami i spuszczonym wzrokiem pokornie wędrują między targiem , domem i meczetem, słuchając, przynajmniej publicznie, tego co mówią im mężczyźni, transowy taniec hadra mozna uznać za rodzaj wentyla bezpieczeństwa chroniącego przed narastającą frustracją. Możnaby zastanawiac się czy to samo nie odnosi się do mężczyzn, związanych na wiele sposobów restrykcjami tradycji religijnej. Ale wystarczy zobaczyc hadrę na własne oczy aby nie mieć żadnych wątpliwości. To intymna, kontrowersyjna sytuacja, zrobiłem tylko jedno zdjęcie z szacunku dla obaw biorących w niej udział osób. W ciągu kilku minut a nawet sekund, wobec porywającego rytmu bębnów, Aisha zstępuje w duszę pokornej muzułmańskiej kobiety a ta wpada w szał, podczas którego wszystko jest możliwe. Niebezpieczna dla siebie, bez kontroli, musi byc zwykle skrępowana, ramiona podtrzymywane z tyłu przez krewnych, przyjaciół, kaskada włosów uwolnionych z chusty, krzyk, konwulsje. Wydaje się jakby cały ból jej świata, wszystkie problemy, frustracje, stłumione pragnienia, niewypowiedziane skargi, obawy, gotująca się kobieca energia, wszystko to wybuchało , jakby tylko czekało dotąd na wydostanie się na zewnątrz w ceremonii którą łatwo byłoby ocenić jako opętanie. Ale rolą hadry jest uleczenie tego co boli, poskładanie kawałków potłuczonej duszy. To leczniczy trans, poprzez kontakt z innym światem, duchowe oczyszczenie poprzez bezpośrenie doświadczenie, nie pigułka przepisana ze sztywnej listy przez reprezentantów religijnego porządku i dogmatów.

 

Sheikh Hussein, Ethiopia

Zdjęcia są częścią długoterminowego projektu o muzułmańskim mistycyzmie. Próbkę całości można obejrzeć tutaj: / Photos belong to long term project about Muslim mysticism, a sample can be seen here:

“Sufi Sampler”

 

 

Ganja members

November 23rd, 2011

 

 

Some years ago I was spending time in ashram underneath Mount Girnar in Gujarat, holy place of pilgrimage for Shiva followers, lovers of crazy God. Thousands upon thousands of dreadlocked sadhus arriving from all India, some of them naked, some of them ended up in the same place we did, to create never-ending , never-sleeping , always coughing circle of chillum. We were hosted by charming ex- sadhu Hari Giri, loving husband and father of lovely kids running around somewhere in dirty yard. He was a mad person indeed, kind of uplifting, cheerful madness I was almost jealous of. And his question, asked with naughty smile and nod towards chillum, “ganja member, you?” always rings in my mind when similar situation happens in another part of globe , with other companions. I dedicate this set below to all lovers of herb I met, to conneiseurs of the plant, to Hari Giri, to Lancelot, old Jamaican woodcarver hiding in bushes with his apprentices to smoke spliffs out of sight of his wife, Linda from Manchester, to Moroccan farmers in Rif mountains, to hippies in the hills of northern Portugal, mystics of the east, and hedonists of the west, to countless others obscured in memory by countless clouds of smoke.

///

Ładnych parę lat temu spędziłem święto Maha Shivaratri w małym aszramie u podnóża góry Girnar, szczególnego miejsca dla wyznawców Sziwy. Hordy skołtunionych , często nagich i wysmarowanych popiołem miłośników szalonego boga ściągały tu właśnie z całych Indii i wielu z nich wpadało do nas aby odwiedzić naszego gospodarza, tworząc niekończący się, kaszlący krąg palaczy chillum. Hari Giri był tutaj naprawdę u siebie, błyszczał, świecił zębami i białkami roześmianych oczu, bawił się ze swoimi dzieciakami, grzecznie słuchał żony na której głowie spoczywała oczywiście większość praktycznych obowiązków. Hari Giri, rodzinny sadhu, szaleniec, boży szaleniec, wysokoenergetyczne, wesołe wariactwo, dokładne przeciwieństwo poważnej wyważonej depresji zachodniego świata który ulubioną używkę sziwaitów ściga z obsesyjną nienawiścią i strachem. Hari Giri miał swoje ulubione pytanie w koślawym angielskim, nigdy się nie narzucał, ale widać było po uśmiechu że szczerze cieszy się z kolejnego członka klubu, z pozytywnej odpowiedzi na “ganja member, you?”. To pytanie zostało mi w pamięci na lata, ile razy byłem w sytuacjach kiedy można było je zadać, kiedy roślina wiązała nić między kilkoma członkami ludzkiej rodziny. Poniższe zdjęcia dedykowane są wszystkim koneserom ziela jakich spotkałem na swojej drodze, Hari Giriemu, Lancelotowi z Jamajki, staremu rzeźbiarzowi chowającemu się w krzakach ze swymi uczniami i jointem przed wzrokiem angielskiej żony, marokańskim chłopom z gór Rif, hippisom z północnej Portugalii, mistykom wschodu i hedonistom zachodu, niezliczonym twarzom , zagubionym w chmurach zadymionej pamięci. Chwała niech będzie minionym momentom.

 

Hari Giri, India.

 

Maha Shivaratri, Gujarat.

 

Pagla Baba mazzar, Tomb of the Crazy Baba, Sufi shrine in Kolkata and hashish lovers club uniting various members of Bengali society, from business people and scholars to rikshaw pushers.   //  Mauzoleum Szalonego Ojca, święte miejsce dla sufi i naśladowców dziewiętnastowiecznego guru z Kalkuty, oraz palarnia haszyszu dla ludzi z różnych sfer bengalskiego społeczeństwa, od naukowców i biznesmenów po rykszarzy.

 

Cannabis filled chillum pipe on Beneshwar rural fair in Rajasthan, India.  / Fajka z konopnym wsadem w rękach radżastańskiego nomady na corocznym targu w Beneshwar

 

Paramaribo, Surinam. Caribbean cool. Short visit to ganja dealing place, where one kilo was just being cut in pieces. The police came, said hello, made serious face, and then left, and the boys just continued rolling. //  Z wizytą u dealera w slumsach Paramaribo, stolicy Surinamu. Ekipa była właśnie w trakcie dzielenia na mniejsze porcje kilograma konopii kiedy wpadło w odwiedziny paru mundurowych. Policjanci przywitali się, z poważnymi minami zapytali gospodarza o coś w kreolskim patois, wskazując na mnie, a potem ruszyli dalej, zaś chłopaki spokojnie skończyli kręcić jointy.

 

Bus from Dilling to Kadugli in Nuba mountains, Sudan. Transport in that area is so crowded that these guys were standing on the back bumber of the bus, behing the back window all this several hours long journey. They took this opportunity however to smoke couple of nice ganja spliffs. // Za tylną szybą autobusu przemierzającego góry Nuba w południowym Sudanie dwóch pasażerów korzysta z wolnej przestrzeni , stojąc na zderzaku przeładowanej maszyny i paląc dorodne skręty.

 

Blessed is the one who dissolves himself.
Kumbh Mela, largest religious gathering in the world. Naga baba in his tent in Haridwar, on the banks of Ganges. // Jeden z Naga Babas, radykalnego odłamu sadhu podczas największego zgromadzenia religijnego na święcie. Jak twierdzi, on i jego goście przez dwa miesiące od rozpoczęcia imprezy wypalili już kilka kilogramów haszyszu.

 

I won’t tell your mom what you were doing on holidays. Children of the West playing in the eastern shores, tourist and bar girl in Sihanoukville, Cambodia. // Zagraniczni goście dobrze bawią się z khmerskimi dziewczynami i khmerskim zielem podczas wakacji na plażach Kambodży.

 

Getting in the mood, smoking kif ( cannabis ) during leila ceremony in Meknes, Morocco.

Leila, which means night, a sufi gathering in a hired house. It involves chanting the praise of God, love and sufi poetry, and accompanied by increasingly wild rhythms, a trance called hadra. People who enter into hadra become almost like possessed by some spirits, but it is ecstasy that is suppose to purify them and bring closer to god. //

Palacze kifu podczas religijnej ceremonii marokańskich sufi. Konopny dym tutaj to jedno z narzędzi obok muzyki, poezji, tańca, które pomóc mają we wprowadzeniu w oczyszczający i leczniczy trans, zbliżający człowieka do swej prawdziwej istoty i tym samym do Boga.

 

Ganja, religious sacrament in many traditions, some of them reaching back to beginnings of history. / Ganja, jeden z najstarszych religijnych sakramentów znanych ludzkości.

Kumbh Mela, India.

 

Sufi fakirs in a dargah in Delhi.  // Muzułmańscy fakirzy w swej kwaterze niedaleko grobowaca ukochanego świętego w centrum Delhi.

Cafe au lait, Thé à la menthe, morning joint. Breakfast in northern Morocco. // Kawa z mlekiem, miętowa herbatka, papieros z haszyszem. Kolonialne francuskie tradycje spotykają berberyjskie dziedzictwo z gór Rif na śniadaniu w Chefchaouen.

 

Kurdish youth in eastern Turkey. No job, no plan, no tomorrow. // Rozrywki kurdyjskiej młodzieży. Wschodnia Turcja.

 

 

Polish migrants in Dublin spice their life up. // Polscy emigranci w Dublinie.

 

Old tax collector and his friends gather on Thursday night to pray, sing and smoke charas in the small shack near Mazhar Khan Jahan Ali, ancient Sufi shrine in Khulna distict of Bangladesh. //

Poborca podatkowy i jego przyjaciele spotykają się w czwartkową noc aby śpiewać i palić charas w małej chatce nieopodal grobowca sufickiego świętego w Bagerhat, w zachodnim Bangladeszu.

 

Although ancient way of smoking in India and the most popular one is through the clay pipe called chillum… // Chociaż chillum to prastara i najbardziej szanowana metoda palenia w Indiach…

 

…ganja members are always open for new trends.  // …to członkowie konopnego klubu zawsze otwarci są na nowe doświadczenia.

 

Z okazji trwającej właśnie wystawy street photo w muzeum drukarstwa warszawskiego , na której zobaczyć też można moje zdjęcia, poniżej mała selekcja zdjęć z globalnej ulicy jaką szwendam się ostatnimi laty. Wystawę można oglądać do 15 stycznia tutaj :

“Street photography NOW”   // – exhibition of world’s best street photography in Warsaw contains some of my photos, here wider selection from last years of wandering the global street.

 

Eritrea

Georgia

India

Mauretania

Haiti

Mali

Somalia

Albania

Ethiopia

Proudly powered by WordPress. Theme developed with WordPress Theme Generator.
Copyright © światosław / tales from the world. All rights reserved.