Alon K. Raab: “Revolt of the Bats” (1995)

The medieval work, On the Criminal Persecution of Animals, provides in great detail the legacies of pigs, cows, sparrows, ravens, sheep, mules, horses and even worms, who brought destruction upon the human world. Animals disturbing church services, interrupting religious processions at their most solemn moment, and spoiling food supplies were common occurrences. As ancient traditions celebrating the sanctity of nature were rooted out and replaced by an anti-life world view, these animals were accused of being in league with demonic forces. The Christian courts held them responsible for their actions. The “criminals” were tried in regular courts of law, convicted and severely punished. In their pious zeal, the accusers missed the fact that the two-legged and four-legged beings were engaged in guerrilla warfare. They were revolting against humans who were attacking the rivers, valleys and forests. They were opposing the invaders who were engaged in that process of control, euphemistically called “domestication,” which, in reality, is enslavement and ecocide.

…

Średniowieczna praca, “O Karnych Procesach Zwierząt” przedstawia z dokładnymi szczegółami dziedzictwo świń, krów, wróbli, wron, owiec, mułów, konii a nawet robaków, które sprowadzały zniszczenie na ludzki świat. Zwierzęta zakłócające kościelne uroczystości, przerywające religijne procesje w ich najbardziej poważnym momencie, zanieczyszczające zapasy jedzenia, były to powszechne zdarzenia. W czasie kiedy pradawne tradycje celebrujące świętość natury były wykorzeniane i zastępowane przez przeciwny życiu obraz świata, te zwierzęta oskarżano o bycie w zmowie z siłami demonicznymi. Chrześcijańskie sądy kazały im odpowiadać za swe czyny. Ci “przestępcy” byli sądzeni w klasycznych sądach, skazywani i surowo karani. W swojej pobożnej gorliwości oskarżyciele nie zauważali iż dwunożne i czteronożne stworzenia przedsięwzięły  walkę partyzancką. Była to rewolta przeciwko ludziom, którzy atakowali rzeki, doliny i lasy. Sprzeciw przeciwko najeźdzcom, zaangażowanym w proces kontroli, eufemistycznie nazwany “udomowieniem”, a będący w istocie zniewoleniem i ekozagładą.

I am quite sure the reason most people open or react to this post, is because of the dog image. This is because we have learned to be more sensitive to suffering of our own pets, because we love them and it is unconditional love, without expecting anything in return, while human beings, especially those remote, exotic bastards, that is another story, they have to deserve. We are actually making a favour to these kids in sweatshops of Bangladesh, without our 50 cents for our 50 dolars t-shirt, they would starve, you know. That is why one can find such comments under following video :

“burning money is more useful than giving it to blacks. At least it releases some warmth”

…

Jestem pewien, że powód dla którego większość otwiera lub reaguje na tą notkę, to zdjęcie pieska. Jest tak ponieważ nauczyliśmy się być bardziej wrażliwi na cierpienie własnych zwierzaków, ponieważ kochamy je i jest to miłość bezwarunkowa, bez oczekiwania czegoś w zamian, podczas gdy ludzie, zwłaszcza ci egzotyczni leniwi kozojebcy, to jest inna sprawa, oni muszą sobie zasłużyć. Właściwie to robimy im przysługę, tym dzieciom w fabrykach Bangladeszu, bez naszych 50 centów za t-shirt sprzedawany po 50 dolarów one by umarły z głodu, wiecie. To dlatego można znaleźć pod poniższym wideo taki komentarz :

“palenie pieniędzy jest bardziej użyteczne niż dawanie ich czarnym. Przynajmniej wydziela się jakieś ciepło”

[ Kolkata, India & Asuncion, Paraguay  ///  Kalkuta, Indie & Asuncion, Paragwaj ]

[ Qoyllur Riti, folk half pagan pilgrimage in the highlands of Peru    //  Qoyllur Riti, na wpół pogańska ludowa piegrzymka w górach Peru ]

Meat in so called developing countries has a face. The animal, not a product, is with you all the way, from crowded truck to a plate of raw flesh. It is eyes and limbs, not a smiling cartoon label of self righteous system which breeds cows for its milk, caged chicken for spicy wings, Negroes for its cocoa and football and Chinese for sneakers. Always somewhere else.

***

Mięso w tak zwanych krajach rozwijających się ma twarz. To zwierzę, nie produkt widzisz od początku do jego końca, od zatłoczonej ciężarówki po talerz surowego mięsa. To oczy i kończyny, nie uśmiechnięte zwierzaczki z kreskówek na opakowaniu dumnego z siebie systemu, który swe krowy produkuje tam gdzie ich nie widać, hodując na mleko, ściśnięte w klatkach kurczaki na pikantne skrzydełka, Murzynów na kakao i piłkę nożną, Chińczyków dla trampek. Zawsze gdzieś indziej.