from “The Therapeutic Value of Ayahuasca from the Perspective of Therapists and Patients” by Anja Loizaga-Velder and Armando Loizaga Pazzi in “The Therapeutic Use of Ayahausca” [ Beatriz Caiuby Labate & Clancy Cavnar / Springer 2014 ]
…
z “Terapeutyczna wartość ayahuaski z perspektywy terapeutow i pacjentów”, Anja Loizaga-Velder i Armando Loizaga Pazzi, w “Terapeutyczne zastosowania ayahuaski” [ Beatriz Caiuby Labate & Clancy Cavnar / Springer 2014 ]
The findings of this field study indicate that, for certain patients, and when used in appropriate contexts, ayahuasca can contribute to achieving abstinence from harmful drug use or to reducing drug-related harm in a significant way (i.e., consumption of less harmful substances and/or patterns of less frequent use). Ayahuasca-induced experiences can also promote deeper self-understanding, facilitate resolution of psychological issues underlying substance dependencies, and uncover positive psychological resources that the patient was unaware of, thereby increasing a sense of self-esteem and self-efficacy. All interviewed therapists referred to ayahuasca as a catalyst that can render therapeutic processes more effective and shorter, and sometimes allows for critical interventions when other strategies have failed.
(…)
From a Western psychotherapeutic point of view, the therapeutic value of ayahuasca seems to lie primarily in stimulating the following therapeutic processes: augmenting body awareness, reducing drug-craving, triggering different types of emotional processes (catharsis, perception of previously suppressed emotions, generating inner resources for coping with emotions or urges to use), supporting introspection (self-analysis, eliciting consciousness of addiction and its adverse effects on oneself and others), and enhancing self-efficacy (becoming aware of positive aspects of oneself, thus improving self-esteem and confidence to stay sober). In the context of group treatment, ritual ayahuasca ingestion can also catalyze certain social processes that can contribute to recovery and recovery maintenance.
(…)
Patients and therapists alike emphasized that ayahuasca can function as an ‘‘inner mirror’’ that allows one to readily accept previously denied aspects of the psyche that are usually difficult to address in therapeutic contexts. This is especially important in addiction therapy, where confronting denial mechanisms usually plays an essential role in treatment. Trying to break through denial mechanisms can be problematic, as this effort is likely to create further resistance. However, it seems that confrontation stemming from within or from a perceived spiritual source, such as ‘‘Mother Ayahuasca,’’ ‘‘Mother Earth’’ or ‘‘God,’’ can be better received, integrated, and contained by patients, as reported here:
“Ayahuasca showed me that I did not know myself…. I saw myself as through a camera or a mirror, and I was looking at myself…as if being in the presence of somebody who knows exactly who I am and how I felt, and knew what I was doing with my life” (Carlos).
Nearly all patients reported that the ayahuasca experience confronted them directly with their addiction. Some testimonies follow:
‘‘I felt the presence of a spiritual guide. This guide let me know that I did have a problem with alcoholism; before this, I was denying it. I got a strong feeling that I wanted to change’’ (Steve);
‘‘The awareness of my addiction became ever so real and the acceptance and strength as the only way to handle this aspect of myself’’ (Alonso);
The plant showed me that I was trapped in my alcoholism, that I was a slave to alcohol…. The downward path on which I was going [alcoholism] and the other path which I could choose to go was revealed to me….[I realized that] hand in hand with my alcoholism was my idleness, rage, superficialities, egoism, etc. I could say that each ayahuasca intake was touching my insides and showing me what I was doing wrong…the way in which these things were revealed to me was fundamental, almost shocking, very precise, and so wise, that it left no room for doubting my need for change and recovery (Omar).
In addition to being directly confronted with their addiction, most patients also reported becoming aware of other dysfunctional aspects of themselves that had previously remained unconscious. Becoming aware of one’s dysfunctional patterns is a fundamental first step towards overcoming them; an idea shared by various psychological schools. Ayahuasca seems to be effective in eliciting or enhancing this process in patients undergoing substance abuse treatment, as exemplified by the following interview excerpt:
The plants…don’t just attack your addiction. In reality, the problem is not the addiction itself, the addiction is a consequence of many problems in your life… Using plants is an introspection inside yourself…. They open things inside of you…to arrive at a point where you have developed a trauma or a complex…what has blocked you and diverted your path toward alcohol or drugs (Sergio)
…
Odkrycia na tym polu badawczym wskazują, że dla pewnego typu pacjentów, i użyta w odpowiednim kontekście, ayahuaska może przyczyniać się do osiągnięcia abstynencji od szkodliwych narkotyków lub też obniżenia związanych z używaniem narkotyków szkód w znaczącym stopniu ( to oznacza konsumpcję mniej szkodliwych substancji oraz/albo mniejszą częstotliwość używania ). Doświadczenia pod wpływem ayahuaski mogą również stymulować głębsze samozrozumienie, ułatwiać rozwiązanie problemów psychologicznych leżących u podstaw uzależnienia od substancji, i odkrywać pozytywne zasoby psychologiczne, których pacjent był dotąd nieświadomy, tym samym podnosząc poczucie jego własnej wartości i efektywności. Wszyscy uczestniczący w badaniu terapeuci odnosili się do ayahuaski jako katalizatora, który może uczynić procesy terapeutyczne bardziej efektywnymi i krótszymi, i czasem umożliwia interwencję tam, gdzie inne strategie zawiodły.
(…)
Z punktu widzenia zachodniej psychoterapii, terapeutyczna wartość ayahuaski wydaje się leżeć przede wszystkim w stymulacji poniższych terapeutycznych procesów : zwiększaniu świadomości własnego ciała, obniżaniu głodu narkotycznego, uruchamianiu różnych typów emocjonalnych procesów ( katharsis, postrzegania poprzednio tłumionych emocji, generowaniu wewnętrznych zasobów do radzenia sobie z emocjami czy popędami ), wspieraniu introspekcji ( samoanalizy, wywołaniu świadomości uzależnienia i jego szkodliwego wpływu na siebie i innych ), oraz wzbogacaniu poczucia własnej efektywności ( stawanie się świadomym pozytywnych aspektów swojej osobowości, tym samym zwiększenie samooceny, i pewności siebie dla wytrwania w trzeźwości ). W kontekście terapii grupowej, rytualne przyjęcie ayahuaski może również katalizować pewne społeczne procesy, które mogą przyczyniać się do powrotu do zdrowia i jego utrzymania.
(…)
Zarówno pacjenci jak i terapeuci podkreślali, że ayahuaska może funkcjonować jako “wewnętrzne lustro”, które umożliwia zaakceptowanie poprzednio wypartych aspektów psychiki, które zwykle są trudne do wydobycia w tradycyjnych sytuacjach terapeutycznych. Jest to szczególnie istotne w terapii uzależnień, gdzie konfrontacja z mechanizmami wyparcia zwykle jest niezbędnym elementem leczenia. Próby przełamania się przez te mechanizmy mogą być problematyczne, ponieważ wysiłki terapeuty często generują dalszy opór. Jednakże, wydaje się że konfrontacja wypływająca z wewnątrz, lub postrzegana jako pochodząca z duchowego źródła, ( takiego jak np “Mama Ayahuaska”, “Matka Ziemia”, lub Bóg ) może być przyjęta lepiej, zintegrowana i zaakceptowana przez pacjentów, jak w poniższym przypadku :
“Ayahuaska pokazała mi, że nie znałem siebie… Zobaczyłem siebie jak poprzez obiektyw kamery czy lustro, i patrzałem na siebie, jak gdyby w obecności kogoś, kto wie dokładnie kim jestem i jak sie czułem, i wiedział co robiłem ze swoim życiem” ( Carlos )
Prawie wszyscy pacjenci twierdzili, że doświadczenie ayahuaski skonfrontowało ich bezpośrednio z ich uzależnieniem. Poniżej kilka świadectw :
“Poczułem obecność duchowego przewodnika. Ten przewodnik dał mi do zrozumienia, iż miałem w istocie problem z alkoholizmem, przedtem wypierałem to. Poczułem silną chęć zmiany.” ( Steve )
“Świadomość mojego uzależnienia stała się realna jak nigdy dotąd, wraz z akceptacją i siłą jako jedyną drogą uporanie się z tym aspektem swej osobowości” ( Alonso )
“Roślina pokazała mi, iż byłem uwięziony w swoim alkoholizmie, że byłem niewolnikiem alkoholu… Pokazane zostały mi dwie ścieżki – ta w dół, która podążałem [ alkoholizm ] i ta druga, którą mogłem wybrać… [ Zdałem sobie sprawę ] że ręka w rękę z moim alkoholizmem szło moje próżniactwo, wściekłość, płytkość, egoizm etc. Można by rzec, iż każde przyjęcie ayahuaski dotykało mojego wnętrza i pokazywało co robiłem źle… Sposób w jaki te rzeczy zostały mi ujawnione był fundamentalny, niemal szokujący, bardzo precyzyjny, tak mądry, że nie pozostawiał miejsca na wątpliwości co do potrzeby odmiany i uzdrowienia mnie.” ( Omar )
Poza bezpośrednią konfrontacją z własnym uzależnieniem, u większości pacjentów miało miejsce uświadomienie sobie innych dysfunkcjonalnych aspektów ich osobowości, co do których uprzednio pozostawali nieświadomi. Zapoznawanie się z własnymi dysfunkcjonalnymi wzorcami jest fundamentalnym pierwszym krokiem do uporania się z nimi, to idea podzielana przez różne szkoły psychologii. Ayahuaska wydaje się być efektywna w wywołaniu czy też wzbogaceniu tego procesu w pacjentach przechodzących terapię nadużywania substancji, jak w poniższym fragmencie wywiadu :
“Te rośliny nie tylko atakują twoje uzależnienie. W rzeczywistości, problemem nie jest same uzależnienie, jest ono konsekwencją wielu problemów w twoim życiu… Używanie tych roślin to introspekcja….Otwierają w tobie rzeczy… aż docierasz do momentu w którym zaistniała twoja trauma czy kompleksy… to co zablokowało cię, i skierowało na ścieżkę w stronę alkoholu i narkotyków” ( Sergio )
