Moon rises over Atlantic, sun sets over the Amazon. I have made a detour, giving in to temptation, but now back, in imperfection, just like poor resolution shot from outdated, dirty smartphone, that still shines with real magic behind appearances, that can never, as the tale of forest and tale of ayahuasca, tell the whole story which needs to be patiently lived. Abundance is down there, beneath that canopy. It is called “enough”.

…

Księżyc wstaje nad Atlantykiem, słońce zachodzi nad Amazonią. Zrobiłem skok w bok, poddając się pokusie, ale teraz wracam, do niedoskonałości, niczym ten słabej jakości strzał po prawej ze starego, zabrudzonego smartfona, który nadal błyszczy magią ukrytą za ułomną fasadą, która nigdy, jak opowieść o lesie czy opowieść o ayahuasce, nie odda całej historii. Ta musi być cierpliwie przeżyta. Obfitość jest tam na dole, pod koronami drzew, i nazywam ją przewrotnie, wbrew szkolnym skojarzeniom, “dostatecznie”.