światosław / tales from the world

Posts tagged:

india

natty never get weary

October 9th, 2012

 

 

Always forward, never backward. Pictures from the journey to the centre /  Obrazki z podróży do centrum. Z fakirami przez północne Indie.

 

 

 

rhytm / rytm

October 4th, 2012

 

 

 

 

 

 

Pilgrimage with the fakirs. Delhi to Ajmer, May 2012. /  Pielgrzymka z fakirami. Z Delhi do Adżmer, Maj 2012.

 

 

 

***

 

 

 

 

***

 

 

 

 

***

 

 

 

 

***

 

 

 

 

***

 

 

 

 

***

 

 

 

 

Getting close / Jesteśmy już blisko

 

 

 

 

 

 

In the long and rich tradition of spiritual wandering across lands and centuries there were many ascetic vagabonds who swore an oath never to spend more than two nights in a row in one place. Constant movement and constant change. It is through the road and on the road that we learn and grow, and because everything what is outside is also inside, the journey in physical world and journey within are two sides of the same coin.

***

W długiej i bogatej tradycji duchowych wędrówek przez ziemie i stulecia jest wiele przykładów grup ascetycznych włóczęgów, których przysięga, postanowienie czy nakaz nauczyciela wzbraniał od nocowania więcej niż dwie noce pod rząd w tym samym miejscu. Ciągły ruch i ciągła zmiana. To poprzez drogę i na drodze uczymy się i dojrzewamy, a ponieważ to wszystko co jest na zewnątrz jest też wewnątrz, podróż w fizycznym świecie i podróż wewnętrzna to dwie strony tej samej monety.

 

 

 

Tariqa means path, and it is one of most  important concepts in Sufi philosophy. It is also how Sufis are divided,  they belong to one of the tariqas, but perhaps division is not the best word here, because all paths lead to common destination. When we walk together towards Ajmer, even here, there are people whose style is to run in front , chanting glory of qalandars, others who stay behind, they join together in units as in some kind of spiritual army, with their own colour of banners, their own style. There are some cycling, some on rickshaws, some fakirs are even travelling with their own horse. There are others at this time who travel to the same destination by trains, cars, buses. Some walk from Kolkata, some come from villages of Rajasthan. Each their own way, beauty of diversity. Do not force your brother to don your costume, to become the same as you, do not judge, you will never fully know him, look inside yourself. Not only hardcore Muslim could soften their hearts with this hadith :  there are as many paths to God as there are souls on earth.

 

***

 

Tariqa znaczy ścieżka, i jest to też jedna z najważniejszych idei w filozofii sufizmu. Na tariki, mylone z zakonami, dzieli się świat sufich, wszyscy przynależą do jakiejś szkoły, czy też drogi, wszyscy podążają jakąś ścieżką, ale wszystkie drogi prowadzą do wspólnego celu. Kiedy wędrujemy razem w stronę Ajmer, nawet tutaj są ludzie których styl to ostry atak frontowy,  szalony bieg, w rytm pieśni i okrzyków, niczym jakaś duchowa armia pod różnokolorowymi flagami, która ma też jednak maruderów, ma błaznów i proroków, porządkowych i rubasznych grubasów, wlekących sie gdzieś z tyłu. Niektórzy jadą na rowerach, inni na rykszach, jest nawet ekipa fakirów z własną bryczką. Jest wielu innych, którzy w tym samym czasie zmierzają do tego samego celu co my pociagami, autobusami, ciężarówkami. Niektórzy wędrują z Kalkuty, inni z niedalekich wiosek w Radżastanie. Każdy na swój sposób, swoją ścieżką, piękno różnorodności. Nie zmuszaj swojego brata aby zakładał twój strój, aby stawał się taki jak ty, nie oceniaj go, bo nigdy nie będziesz go w pełni znał, spójrz lepiej w głąb siebie. Nie tylko zawzięci muzułmańscy ortodoksi mogliby zmiękczyć swoje serca idąc za tym hadisem : “Jest tyle ścieżek do Boga ile ludzkich dusz na ziemi”.

 

 

 

 

 

 

 

 

- What is your religion? Are you Muslim?

- I am Adam

 

This is conversation I had many times. There was no need for further explanation, no convincing about superiority of this belief or that belief, just a smile, and joy, high fives and understanding. These are all people that know, they are all Adam.

 

***

- Jaka jest twoja religia ? Jesteś muzułmaninem?

- Jestem Adam

 

To była częsta rozmowa w tej podróży. Nie było potrzeby dalszych tłumaczeń, męczących ideologicznych dyskusji, o wyższości tej wiary, tamtych przekonań, jedynie uśmiechy, radość, porozumiewawcze spojrzenia między pytającymi, przybijanie piony i zrozumienie. To ludzie którzy wiedzą, każdy z nich to Adam.

 

 

 

 

***

 

 

***

 

 

***

 

 

 

When this poor boy couldn’t take the heat and tiredness anymore and collapsed, there was his mates rushing to help him. We were walking just behind so some people came shouting to me – quick ! sandals ! give us your sandals! There was no time for explanation, so I did, and it helped. He regained consciousness and we had something to joke about for the rest of the journey.

 

***

 

Kiedy ten chłopak nie wytrzymał upału i zmęczenia i zemdlał na drodze, jego przyjaciele rzucili się na pomoc. Maszerowaliśmy tuz za nimi więc podbiegli do mnie krzycząc – szybko ! sandały, daj swoje sandały ! Nie było czasu na wyjaśnienia , więc ściągnałem je z brudnych stóp, no i pomogło. Odzyskał świadomość, obficie je śliniąc przy okazji, a my mieliśmy materiał do żartów na resztę podróży.

 

 

 

 

“96 degrees in the shade”

October 1st, 2012

 

 

96 degrees in the shade
real hot in the shade

 

***

96 stopni w cieniu
cholernie gorąco w cieniu

 

 

 

 

I started my travels in far away lands and mental landscapes around 10 years ago, cycling around Jamaica, young boy in love with Rastafari culture. It was my first encounter with tropical heat, with the thickness of humid air when storm comes, with burning, unforgiving sun. I guess it is a full circle now when I walk with another bunch of dreadlocked, ganja smoking mystics in another background, and I think about great reggae piece by Third World, song called “96 degrees in the shade”. It is not a song about beach life, and we are not on holidays.

 

***

Rozpocząłem swoje podróże po dalekich krajach i mentalnych krajobrazach ponad 10 lat temu, włócząc się po Jamajce na rowerze, młody chłopak zakochany w rastafariańskiej filozofii. Było to moje pierwsze spotkanie z tropikalnym gorącem, z tym gęstym, wilgotnym powietrzem przed nadejściem burzy, z palącym, bezlitosnym słońcem. Myślę, że zatoczyłem teraz pełen krąg, teraz kiedy idę z bandą innych dredziarzy, palących zioło mistyków przez inne tło innej kultury, i przypominam sobie klasyk reggae, kawałek Third World, “96 stopni w cieniu”. “96 degrees in the shade” to nie jest piosenka o plażowych problemach, a my nie jesteśmy na wakacjach.

 

 

 

***

 

 

 

***

 

 

 

 

Proudly powered by WordPress. Theme developed with WordPress Theme Generator.
Copyright © światosław / tales from the world. All rights reserved.