“Forget safety.
Live where you fear to live.
Destroy your reputation.
Be notorious.”

…

“Zapomnij o bezpieczeństwie.
Żyj tam gdzie boisz się żyć.
Zniszcz swoją reputację.
Bądź niesławny”

( Rumi )

I had some favourite quotes before I even got to know what can they mean in practice. The events of recent years were cruel, or kind enough to teach me. It is easy to sense truth in something and put it on t-shirt or out on your Facebook wall, and it is another to experience it firsthand. As the jungle does to photographic emulsion of these photos, just in a month time of humidity, so its spirits do to my reputation and name, weaving a story of life that is marked by humiliation leading to forced humility, destruction of plans, ambitions, pride. I did not choose to be outcast in hiding. I did not really choose to live where I live, exiled in practice because of absurd law of my home country. But thanks to these unfortunate events, for the first time I was able to cure from my travel addiction, settle somewhere, and create something that may grow. I did not choose to destroy my reputation, to have people who don’t know the full picture gossip and create image of criminal, but after all their talking is their karma and their view that constitutes the world they have to live in, and I get out of it the gift of having my ego grabbed by the neck, tossed on its knees and humbled. Finally, I never chose to be notorious, but because of the choice of fate, it seems, more people will soon hear my story and more people will hear truth about medicine that I could hope before I got into these troubles.

So perhaps it is fit to adjust my another favourite quote, from “Books of Bokonon” “: ”Peculiar travel suggestions are dancing lessons from God.”

It appears it refers also to the end of travel ( even if temporary ).

…

Miałem pewne ulubione cytaty zanim jeszcze poznałem ich znaczenie na własnej skórze. Wydarzenia ostatnich lat były na tyle brutalne, lub też uprzejme, by mnie go nauczyć. Łatwo dostrzec gdzieś prawdę i wsadzić ją na T-shirta czy na tablicę swojego Facebooka, dużo trudniej doświadczyć jej samemu. To, co dżungla zrobiła z emulsją na tych paszportowych zdjęciach przez zaledwie miesiąc ich leżakowania w wilgoci, to samo jej duchy uczyniły mojej reputacji i imieniu, pisząc historię życia upokorzeniem, prowadzącym do przymusowej pokory, przekreśleniem planów, ambicji, dumy. Nie wybrałem losu wyrzutka w ukryciu. Nie wybrałem wcale mieszkania tam gdzie mieszkam, w istocie na wygnaniu z ojczystego kraju z powodu jego absurdalnego prawa. Ale dzięki tym niefortunnym wydarzeniom, po raz pierwszy udało mi się w końcu wyleczyć ze swojego uzależnienia od podróży i szukania szczęścia za zakrętem, udało się osiedlić i stworzyć coś, co być może będzie rosło dalej. Nie było moją decyzją zniszczenie mej reputacji, aby ludzie którzy nie znają pełnej historii plotkowali za moimi plecami i tworzyli obraz kryminalisty, ale w końcu to jest ich karma, i ich pogląd jaki buduje świat w jakim muszą mieszkać, a ja dostaje przy tym podarunek, moje ego chwycone za kark, rzucone na kolana i upokorzone. Wreszcie, nigdy nie wybierałem swojej niesławy, ale z powodu wyboru losu, jak się wydaje, wkrótce więcej ludzi usłyszy o mojej historii niż mogłem spodziewać zanim wpakowałem siebie i bliskich w te kłopoty.

Być może więc należy skorygować mój inny ulubiony cytat, z “Ksiąg Bokonona” – “Dziwne propozycje podróży są lekcjami tańca od Boga”

Okazuje się, że odnosi się to także do końca podróży ( choćby tymczasowego )