OK, so here is how it goes, or at least the way Matses tribesmen do it. This guy below is called Robinson and will take you through the process of harvesting and using the frog venom, called in his language kampu or acate. Be aware, it is rough, done barbarian style, no new age mantras, blowing Palo Santo or alignment of your chakras. Just brace yourself and think, it is better to suffer once a lot, than all your life, more and more. Kambo is health. But yes, frogs are harassed in the process, unlike your factory farm chicken they survive though.

 

 

…

 

 

A robi się to tak, przynajmniej w plemieniu Matses. Ten kolega poniżej nazywa się Robinson i przeprowadzi was przez proces zbierania i używania trucizny z żaby, zwanej w jego języku kampu lub acate. Bądźcie jednak świadomi, iż jest to brutalna, w barbarzyńskim stylu procedura, bez new agowych mantr, dmuchania dymem z Palo Santo czy ustawiania waszych czakr. Trzeba zacisnąć zęby i podejść z nastawieniem, iż lepiej raz i krótko pocierpieć solidnie, niż przez całe życie coraz więcej. Kambo to zdrowie. Ale to prawda, po drodze trzeba pomęczyć też żabę, w przeciwieństwie jednak do kurczaków z waszego supermarketu, żaba przeżywa i wraca na wolność.

 

 

 

 

 

 

First you must go into the forest at night, when the frogs are active and pretend you are one of them. When they hear you and are fooled, they will respond, so you know now where they are. Now is the hard part, climbing the canopy in darkness, sneaking to catch the green fellow. You should not hold it too long, especially if you have any scratches or wounds from climbing, as the venom is already being excreted because of stress. Once down, you can already start harvesting, or wait until the morning, but keep guard over your prisoner.

 

 

…

 

 

Na początek należy wybrać się w nocy do lasu, kiedy żabki są aktywne, i udawać, iż jest się jedną z nich. Kiedy usłyszą wasze podrabiane skrzeczenie, i uda się je oszukać, odpowiedzą, a wy już wtedy wiecie gdzie się znajdują. Kolejny etap jest trudny, nocna wspinaczka w tropikalnym lesie bywa niebezpieczna, ale tak się łapie zielonego kolesia. Nie powinno się trzymać go w ręce zbyt długo, zwłaszcza jeżeli są na niej jakieś zadrapania czy rany od wspinania, bo trucizna jest już wydzielana w dużej ilości z powodu stresu ofiary. Kiedy zejdziecie już na dół, można przystąpić do jej zbierania, albo czekać na poranek, bacznie pilnując więźnia.

 

 

 

 

 

 

It is hard part for animal lovers, because the venom is excreted when frog is in distress, so what you have to do is actually make it stressed and angry. You can approach it with all respect you have, but you can’t go around the fact – if it is not unpleasant, it will not work.

…

Teraz najtrudniejsza część dla miłośników zwierząt, ponieważ truciznę uzyskamy tylko kiedy żaba jest w stresie, więc to co trzeba właśnie zrobić to maksymalnie ją wkurzyć i zestresować. Możecie podejść z całym szacunkiem jaki macie, ale nie da się obejść tego faktu, jeżeli nie będzie to nieprzyjemne, nie zadziała.
 

 

 

 

 

 

 

 

After scraping, pressing, blowing tobacco, sticking grass up his nose, enough poison has been collected and placed on the stick, and the exhausted little fellow is released, mubling his “bastards”, recovering from the shock, before heading back into the forest.

…
Po skrobaniu, uciskaniu, dmuchaniu dymem, wtykaniu źdźbeł trawy do nosa wystarczająca ilość wydzieliny została zebrana na patyczku i wykończony Kermit jest wypuszczany, mrucząc swoje “skurwysyny” odpoczywa zszokowany, zanim zniknie z powrotem w głębi lasu.

 

 

 

 

 

 

We have sticks full of medicine and we have thin tamishi vine for burning skin and we can get them to work.

…
My natomiast mamy patyki pełne medycyny i cienkie kawałki liany tamshi do wypalania dziurek w skórze, do roboty zatem.

 

 

 

 

You can do it New Age style, with neo-shamanic murmuring and singing, invoking Pachamama and rattling your rattles or whatever, or you can just do it practical, simple way the indigenous people do it – with the main rules being – it brings bad luck to watch as points are burned on your skin, and if you keep your head up , apart from the moment of puking, you will swell less.

There are three simple steps. Burn the points with your tamshi stick, apply the venom moist with your saliva, wait for suffering. The first two can be done for you by the professional, your job is to drink lots of liquid and eat nothing , otherwise you can suffocate when you vomit through swollen throat. Because the last step is a lot of unpleasant action.

…

Można to zrobić w stylu różowego jednorożca, z neoszamańskimi mruczandami i zaśpiewami, wzywając Pachamamę i grzechotając czym tam dysponujecie, albo bardziej praktycznym, prostym sposobem, tak jak robi to plemię Matses, gdzie główne reguły to – przynosi pecha gdy gapisz się jak ci wypalają dziury oraz – trzymaj głowę do góry kiedy nie rzygasz, to mniej spuchniesz.

Są trzy proste kroki. Wypalasz punkty na skórze swoim cienkim patyczkiem, nakładasz zmoczoną śliną truciznę, czekasz na cierpienie. Pierwsze dwa może wykonać dla ciebie ktoś doświadczony, twoje zadanie to wypić wcześniej duuużo płynu i nic nie jeść tego dnia, bo inaczej jedzenie w drodze z powrotem na światło dzienne może utknąć w spuchniętym gardle. A puchnąć będziesz.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

One hour later our human victim is happy to walk out of jungle, fit and strong. He will be slightly swollen for another couple of hours, his voice may be low, a bit like toad, and his marks will testify to his courage to face suffering at will, before real disease could force him to.

…

Godzinę później ofiara żaby jest gotowa do długiego marszu z dżungli, silna i pełna energii. Będzie nieco spuchnięta przez kolejne pare godzin, z niskim, nieco ropuszym tonem głosu, a jej blizny będą świadczyły ( aż nie wyblakną ) o odwadze spotkania się z cierpieniem na własne życzenie, zanim choroba nie wymusi go w dużo bardziej nieprzyjemny sposób.

 

 

 

 

 

 

Traditionally Matses tribe use kambo mainly por prevention of malaria and increasing of hunting skills. It enhances stamina, immunological system, awareness, sight. People who do kambo on regular basis very rarely get sick, and if they do, often they treat it very fast – also with the frog. Believe it or not, read what you can, but perhaps only your experience can prove.

If you do want to try, be aware, there is a lot of low quality stuff in circulation, or sometimes simply fake, as the demand increases rapidly from month to month. Do it with experienced practitioner, or yourself, but with a sitter that can help you. The only medical contraindication is serious heart problems, but doing research before doesn’t hurt. It is good to stay away before from alcohol, drugs, heavy, fat food.

Kambo is also completely legal in most countries.

…
Tradycyjne zastosowanie tej medycyny w plemieniu Matses to przede wszystkim zapobieganie malarii i wspomaganie w polowaniu. Zwiększa kondycję i system odpornościowy, uważność, wzrok. Ludzie, którzy regularnie stosują kambo bardzo rzadko chorują, a nawet jeśli to się zdarzy, szybko zdrowieją, zwłaszcza gdy ponownie zaaplikują żabę. Wierzcie lub nie, poczytajcie więcej, ale być może tylko własne doświadczenie przekona.

Jeżeli chcecie spróbować, bądźcie świadomi iż w obiegu jest dużo słabej jakości, albo zwyczajnie oszukanego towaru, w miarę jak zapotrzebowanie na świecie rośnie gwałtownie dosłownie z miesiąca na miesiąc. Zróbcie to pierwszy raz z doświadczonym praktykiem, albo sami, ale z jakimś opiekunem, który pomoże. Jedyne medyczne przeciwwskazania to poważne problemy z sercem, ale mały research odnośnie diety na przykład nie zaszkodzi. Dobrze jest parę dni wcześniej zrobić sobie dietę wolną od alkoholu, używek, ciężkiego, tłustego jedzenia.

Kambo jest zupełnie legalne w większości krajów.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

It is all natural, organic and handmade Sticks with decent amount of medicine, after it dries, are wrapped in corn husks, tied with chambira – string done on the spot from palm fibre, and, together with applying vine, ready for shipping.

…

Cały produkt jest do bólu naturalny, organiczny i ręcznej roboty. Patyczki ze szczodrej ilości medycyną, jak już wyschnie, są zawijane w suche liście kukurydzy, związywane sznurkiem chambira robionym na poczekaniu z włókna palmy, i razem z kawałkiem liany tamshi gotowe do wysyłki.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Smile

 

 

 

 

 

 

The place I am talking here about couldn’t be much more different from the previous one featured in this series. It doesn’t involve ayahuasqueros as understood  in traditional way, but it is about people drinking ayahuasca, and about a different perspective, that I think is worth including.

In recent years there is extreme surge in ayahuasca tourism in the areas surrounding Iquitos in Peru. One of the less talked about consequences of this is that when potential profits increase, so does the greed, jealousy and many other negative vibrations connected with it. Classic powerful weapon which poisoned people use consciously, or just let it grow in them unconsciously, is fear. There is more and more of talking about dangers, precautions, come to us, other are dubious, take precautions, all that stuff. It seems like by arriving here, representatives of our safety obsessed culture are bringing with them the same fear of risk taking they seem to be fleeing from. In the Western world, obsessively building fences against germs, terrorists, insured against all odds, turning away from death, not knowing war, RISK is the enemy, FEAR is the tool of manipulation.

 

…

 

Miejsce, o którym będzie tutaj mowa, nie mogłoby dużo bardziej różnić się od poprzednich przedstawianych w tym przewodniku. Nie ma tu ayahuasqueros, rozumianych w typowy sposób, ale są ludzie pijący ayahuaskę, i inne podejście, które moim zdaniem też warto uwzględnić.

W ostatnich latach fala ayahuaskowej turystyki w okolicy peruwiańskiego Iquitos przybiera dość gwałtownie. Jedną z konsekwencji tego, o której dużo mniej się mówi, jest to, że gdy rosną potencjalne zyski, także rośnie chciwość, zazdrość i wiele innych powiązanych z nimi negatywnych wibracji. Klasyczną potężną bronią jaką zatruci ludzie używają świadomie albo pozwalają aby w nich nieświadomie rozkwitła jest strach. Mówi się więc coraz więcej o niebezpieczeństwach, zabezpieczeniach, chodźcie do nas, inni są podejrzani, uważajcie, i tak dalej. Wydaje się czasem jakby przyjeżdżając tutaj, reprezentanci całej tej obsesyjnie wielbiącej bezpieczeństwo kultury przywozili ze sobą ten sam strach i awersję do podejmowania ryzyka od której rzekomo uciekli. W zachodnim świecie, paranoicznym, budującym ciągłe mury i zapory, a to przed zarazkami, a to przed terrorystami, ubezpieczonym przeciw wszystkiemu, odwracającym się od śmierci, nie znającym wojny, RYZYKO jest wrogiem a STRACH narzędziem manipulacji.

 

 

 

 

 

I am cautious. I have been practicing art of careful placing steps on the swamp paths, and checking how deep is the pond I am entering. This is the reason why I feel qualified to say – or even obliged – stop disregarding those who jump right in, they may have something to teach you.

 

…

 

Jestem ostrożny. Długo ćwiczyłem sztukę ostrożnego stawiania kroków na ścieżce przez bagna, i sprawdzania jak głęboki jest staw do którego wchodzę. To jest powód dla którego uważam się za uprawnionego – a nawet zobowiązanego – do powiedzenia : przestańcie dyskredytować tych, którzy skaczą na głęboką wodę, mogą was czegoś nauczyć.

 

 

 

 

 

 

Don’t get me wrong. I value the traditions, but I don’t want to be attached to it. I want to be experimenting sometimes. All traditions started some day, and all should some day be verified, otherwise they get stagnant. So I was grateful for conversation with Alan Shoemaker in Iquitos, that helped me break some after-dieta rules I did not really believe in. I felt I am getting into superstitions which, once they take over me, may become real and take control. I know our rationalism can be burden, but also it can be our tool in defense against the darker side of shamanistic explorations.

 

…

 

Proszę mnie tu źle nie zrozumieć. Szanuję tradycje, ale nie chcę być do nich przywiązany. Chcę czasem eksperymentować. Wszystkie tradycje kiedyś, od czegoś się zaczęły, i wszystkie pewnego dnia powinny być weryfikowane, inaczej zamieniają się w spleśniałe bajoro dogmatów. Byłem więc wdzięczny Alanowi Shoemaker za naszą pogawędkę w barze w Iquitos, która pomogła mi rozbić niektóre z po-dietowych reguł w jakie i tak nie do końca wierzyłem. Czułem jak ześlizguję się w przesądy, i że jak już mną zawładną, staną się rzeczywistością i będą na mnie realnie wpływać. Wiem, że nasz racjonalizm może być brzemieniem, ale może być także narzędziem obrony przed ciemniejszą stroną szamańskich eksploracji.

 

 

 

 

 

This is a post about one of many people that exist ( you can find them also on many Internet forums ) who try new things, check combinations, techniques, and attitudes not known to traditional shamans, or those New Age types who follow them as would follow Eastern gurus in the seventies.

Zeljko is a Croat, so something I jokingly refer to as better Slav, meaning like our brother, but more relaxed and sun affected. In many cases it would be painful and untrue stereotype, but here I met a guy who was really skilled in art of chilling out.

Despite running business in Croatia he spends large part of the year in Peru. He came here after working for some time with ayahuasca, to see how are things done at “the source”. Then, after some time he found a land in Tamshiyacu, quite large piece of land, with orange groves, gardens, its own river and several wooden huts of various sizes, all for very decent price. For those who like tranquility and nature it is a sort of paradise I guess.

 

…

 

Ta notka jest o jednym z wielu takich ludzi ( znajdziecie ich np na internetowych forach ) którzy próbują nowych rzeczy, sprawdzają nietypowe kombinacje, techniki i podejścia nieznane tradycyjnym szamanom, ani tym new-agowym typom, którzy za swymi szamanami podążają jak podążaliby za wschodnimi guru w latach siedemdziesiątych.

Zeljko jest Chorwatem, co nieco żartując nazywam lepszym Słowianinem, co znaczy, jak nasz brat ale taki bardziej zrelaksowany i wymasowany słońcem. W wielu wypadkach byłby to boleśnie nieprawdziwy stereotyp, ale tutaj akurat poznałem kolesia bardzo wprawnego w sztuce relaksu.

Pomimo tego, że w Chorwacji ma swój biznes, większą część roku spędza w Peru. Przyjechał tu po raz pierwszy już znając dobrze ayahuaskę, ale chciał zobaczyć jak sie to robi “u źródła”. Potem, po jakimś czasie, znalazł ziemię w Tamshiyacu, całkiem spory kawał ziemi, z gajami pomarańczowymi, ogrodami, własną rzeczką i kilkunastoma drewnianymi chatami w różnych rozmiarach, a wszystko to za bardzo przystępną cenę. Dla tych, którzy cenią sobie spokój i naturę, to może być coś w rodzaju raju.

 

 

 

 

 

 

The best part is, unlike so many estates bought by gringos, it hasn’t been converted in fancy lodge serving plant medicines for 200 USD a day.  The host is hospitable. He says the place is for friends – and we only knew each other for half an hour when I was invited – and he says all reasonable people who want to do something – like permaculture for example – are invited to come and stay.

 

…

 

Najlepsze jednak jest to, że w przeciwieństwie do wielu posiadłości nabytych przez gringo, ta nie została przeznaczona na luksusowy ośrodek serwujący roślinne specyfiki za 200 USD na dzień.  Gospodarz jest gościnny. Mówi, że ta ziemia jest dla przyjaciół – a znaliśmy się zaledwie pół godziny kiedy zostałem zaproszony – i mówi, że wszyscy rozsądni ludzie, którzy chcą działać – na przykład zająć się permakulturą – są mile widziani.

 

 

 

 

 

 

But my focus was on ayahuasca. So I it was very interesting to see Zeljko produce from his “cellar” a selection of  bottles of various origin and maturation, not unlike a connoisseur wine stock.  And despite my initial apprehension we did drink it as a wine, an afternoon glass for a quality time. It was liberating experience in a way.

 

…

 

Ale ja byłem zainteresowany ayahuaską. Z zaciekawieniem więc patrzałem jak Zeljko wyciąga ze swej “piwniczki” selekcję butelek różnego pochodzenia i wieku, całkiem jak zapas konesera win. Pomimo mojego chwilowego wahania konsumowaliśmy ten napój jak wino, popołudniowa szklaneczka dla uczczenia chwili i zmiany jej jakości. Było to w jakimś sensie wyzwalające doświadczenie.

 

 

 

 

 

There was no shaman. No icaros, no serious night vibe, no rattles, no altars. There were three people enjoying the beauty of life, thinking, meditating, talking to each other, smoking mapachos. I was exploring infinite possibilities of the smallest shamanic tool I know, humble jew’s harp. At one point the song I started in bed it made me get up, walk outside and up the large hill, all without stopping the intoxicating trance. When I have passed the fruit groves and stood on the top I knew why I was led here. There was the sky in front, sky above the Amazon river and jungle, the biggest sky I have ever seen outside of the desert, but so much more dramatic because of the sunset lit clouds and the rain here and there on the horizon. The sound I brought was for the sky.

 

When I came down it was getting dark. I let the insects of the twilight do their music guidance now.

 

…

 

Nie było szamana. Nie było icaros, nabożnej nocnej tajemnicy, grzechotek, ołtarza. Były trzy osoby cieszące się pięknem życia, myślące, medytujące, rozmawiające ze sobą, palące tytoniowe skręty. Eksplorowałem niekończące się możliwości najmniejszego szamańskiego narzędzia jakie znam, skromnej drumli. W pewnej chwili melodia na niej grana w łóżku zmusiła mnie do wstania, wyjścia na zewnątrz, podejścia pod strome wzgórze, wszystko bez przerywania tego upajającego transu. Kiedy minąłem owocowy gaj i stanąłem na szczycie wiedziałem co mnie tu sprowadziło. Naprzeciwko rozpościerało się niebo, niebo nad parującą dżunglą i nad Amazonką, największe niebo jakie kiedykolwiek widziałem poza pustynią, ale o wiele dramatyczniejsze z powodu oświetlonych pomarańczem zachodu chmur i smug deszczu tu i tam. Dźwięk jaki ze sobą przyniosłem był dla nieba.

 

Kiedy wróciłem na dół, robiło się już ciemno. Pozwoliłem insektom przejąć muzyczne prowadzenie.

 

 

 

 

This is when my host began preparing pasta, it was as obvious and natural for him as if we were on snorkeling trip somewhere off Croatian coast and after a day’s activities it was another life’s pleasure – food.

I have read and heard so much of the dietas, about the dangers of yellow cheese, I met so many people for whom ayahuasca is a sacrament in this heavy, Catholic way – on your knees. So when sometimes that seriousness is broken, especially by someone who nearly became priest in his youth, and it is broken with such Meditarenneas life loving charming style , I want to go along.

That night we enjoyed a large, heavy plate of spaghetti, a large mapacho afterwards, and around two hours later, another glass of ayahuasca to carry us into night journey, without any bumps nor purges. No troubles, amigo.

Another thing I experienced with Zeljko was my first kambo. Again, there was no playing Indians here, no “ceremony”. There was just fire, burning stick, the frog’s venom applied to wounds.

 

…

 

Zmrok już zapadł, kiedy mój gospodarz zaczął przygotowywać makaron. Było to tak oczywiste i naturalne dla niego, jak byśmy byli na nurkowaniu gdzieś u wybrzeży Chorwacji i po całodziennej zabawie czekał na nas kolejny ze smaków życia – jedzenie.

Czytałem i słyszałem wiele o ayahuaskowych dietach, o niebezpieczeństwach żółtego sera, spotkałem tyle osób dla których ayahuaska jest sakramentem w ten ciężki, katolicki sposób – na kolanach. Więc kiedy zdarza się czasem, że ta powaga jest przełamana, zwłaszcza przez kogoś, kto o mały włos nie został sam księdzem w młodości, i jest złamana w tym czarującym, afirmującym życie śródziemnomorskim stylu, chcę do tego dołączyć.

Tej nocy delektowaliśmy się dużym, pełnym warzyw i oliwy talerzem spaghetti, grubym mapacho na deser, a jakieś dwie godzin później kolejną szklaneczką ayahuaski niosącej nas w nocne podróże, bez żadnych wybojów, żadnego rzygania. Nie ma problema, przyjacielu.

Inną rzeczą jaką spróbowałem z Zeljko było me pierwsze kambo. Ponownie, żadnej zabawy w Indian, żadnej “ceremonii”. Tylko ogień, żarzący się patyczek, żabia trucizna wtarta w rany.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Next day, at dawn, we went to Iquitos and I was regretting leaving so soon every step of the long walk to the Tamshiyacu port. I will, given a chance, come back.

 

…

 

Nastepnego dnia o świcie wyruszyliśmy do Iquitos i żałowałem wyjeżdżania tak wcześnie przy każdym kroku długiego marszu do przystani w Tamshiyacu. Jeżeli będzie okazja, wracam.